(Westland, 1 november 2023). Het was zo’n mooi plan, sorry, het is zo’n mooi plan. Maar hoe dan ook, het is nog wel steeds een plan. Daterend uit de zomer van 2020.
De tweede Berkenflat heet het project in ‘s Gravenzande. Net als de eerste, in de Berkenstraat, waar een service-appartementencomplex met een kleine 100 woningen voor senioren staat. Geëxploiteerd door de Stichting Het Oude Land (STOL).
Niets moet, alles mag
Zelfstandig, veilig wonen onder het motto ‘Niets moet, alles mag’. Met, voor de zekerheid, inwonende beheerdersechtparen en ook een grote ruimte voor gezamenlijke activiteiten. Eventueel te regelen catering, ook bij verjaardagen. Enkele logeerkamers voor bezoekers en interne parkeerruimte voor rollators, invalidewagentjes en scootmobielen. En niet te vergeten, een betaalbare huur. Kortom, een avondrode boterham met tevredenheid.
Dat alles zou ook in de tweede versie moeten komen. Die moet verrijzen daar waar nu het nogal verwaarloosde complex De Brug staat nabij de Koningin Julianaweg. Nummer twee moet, om exploitabel te zijn, iets groter worden met 130 appartementen, iets meer of minder kan ook. Daarom moet er ook naast De Brug worden gebouwd op de locatie waar nu kinderdagverblijf Okidoki en mediazender WOS wonen.
Christelijke prijs
Dat gebouw en grond zijn gemeentelijk en de STOL heeft De Brug gekocht van de protestantse gemeente met wie zij een bevriende relatie heeft. (Bij de bouw van de eerste flat was destijds ook de toenmalige Hervormde Kerk betrokken). Voor een christelijke prijs maar wel met enige voorwaarden want zij wilde een deel van de appartementen claimen voor haar eigen (kerkelijke) vrienden.
De bedrijfsvoering van complex Twee komt dus ook in handen van de Stichting STOL die de in haar ogen unieke filosofie van de eerste één op één op de tweede wil leggen. Waardoor de STOL ook daar weer een behoorlijke vinger in de pap krijgt over wie er wel (of niet) komt te wonen. Saillant detail, Berkenflat Een heeft een wachtlijst. Dat ruikt toch een beetje naar een soort eigen soort eerst!
Arcade aan boord
Omdat de gemeente afspraken heeft gemaakt dat als zij eigen grond voor woningbouw verkoopt wooncorporaties er bij betrokken worden, kwam daarna woningcorporatie Arcade mee aan boord. Die op haar beurt ook weer voorwaarden stelde want zij wil heel graag vooral voor sociale huurders bouwen. Tot slot zijn er afspraken gemaakt dat de STOL uiteindelijk beslist wie er mag wonen. Waarbij die ook wel weet dat de gemeente graag voorrang ziet voor ‘eigensoortige’ Westlanders.
Hoewel (nog steeds) iedereen het project volmondig ziet zitten is wel duidelijk dat de verschillende partijen, het lijkt wel de politiek, totaal verschillende talen spreken. Veelal is dan de gemeenteraad een verwarring zaaiende kakofonie, nu is hij de enige betrokken partij die echt eensgezind is: de tweede Berkenflat móet er gewoon komen.
Lange lijdensweg
Ondertussen duurt en duurt het maar, is er Inmiddels is er sprake van een (jaren)lange lijdensweg waarbij het onlangs leek dat er toch schot in zou komen: in de herfst zouden zowel STOL als Arcade met een businesscase plus een uitgewerkt plan komen.
Vergeet het maar, want medio oktober meldde de, zich alvast indekkende, wethouder Ben van der Stee dat de boel weer vertraagd wordt omdat de uitwerking van die plannen buiten zijn schuld niet op tijd klaar is.
Alsof hij van een andere planeet komt noemde de STOL-voorzitter dat dat niet verontrustend is maar dat het alleen heftiger lijkt dan het is. Want, zo zei hij, door de gestegen bouwkosten is het oorspronkelijk plan duurder geworden (sic!). En dat er dus ook nagedacht moet worden over een broodnodige gemeentelijke garantie. Daarin klinkt óf de slechtheid van een projectontwikkelaar óf de onwetendheid van een amateur door.
Uniek?
Maar tegelijkertijd ook de zwakte van het hele plan. Teveel partijen, met teveel eigenbelang die moeten samenwerken met andere partijen die weer een ander eigenbelang hebben. Juist door de verschillende en vooral tegenstrijdige belangen worden steeds weer nieuwe weeffouten zichtbaar.
Als er ooit plannen komen voor een derde Berkenflat is wel duidelijk dat je dan gewoon met een kaal stuk grond moet beginnen. Waar geen bijzondere voorwaarden aan zijn verbonden. Of alleen bijvoorbeeld Arcade laten bouwen. Want wat is eigenlijk zo uniek aan de Berkenflat-filosofie?
Rien van den Anker
Een typisch columnisteninkijkje in zo’n proces. Niemand doet mee voor het algemeen belang, alleen dat van hen zelf telt.
Alles wordt duurder, is dan wel een bijzondere reactie. Als je heel lang wacht wordt het nog duurder…
Wel een doortrapte variatie van de pijnlijke uitdrukking ‘eigen volk eerst’.
Bij de omschrijving van de Berkenflat-filosofie viel het al op dat zoiets op tal van andere plaatsen ook al is gerealiseerd. Hoe bedoelen ze uniek?
Qua leeftijd ben ik helemaal nog niet aan de beurt maar gezien het langdurige karakter van het project kan ik me misschien beter al in gaan inschrijven.